دوربین DSLR چیست؟

DSLR مخفف “Digital Single Lens Reflex” است. این یک نوع دوربین است که از یک آینه برای بازتاب نور از طریق یک لنز به یک منظره یاب نوری استفاده می کند.

هنگامی که شاتر فشار داده می شود، آینه از مسیر خارج می شود و نور منعکس شده برای گرفتن عکس به سنسور تصویر برخورد می کند.

اگرچه دوربین‌های رفلکس تک لنز در اشکال و اشکال مختلف از قرن نوزدهم با فیلم به‌عنوان وسیله ضبط در دسترس بودند، اولین SLR دیجیتال تجاری با سنسور تصویر در سال 1991 ظاهر شد. در مقایسه با دوربین‌های نقطه‌ای و عکاسی و تلفن، دوربین‌های DSLR از لنزهای قابل تعویض استفاده کنید

 این منظره با دوربین  DSLR NIKON  گرفته شده است. NIKON D7200 + 18-140mm 

یک DSLR چگونه کار می کند

به تصویر زیر از مقطع SLR نگاه کنید:

 

وقتی از منظره یاب DSLR در پشت دوربین نگاه می‌کنید، هر آنچه را که می‌بینید از لنز متصل به دوربین عبور می‌کند، به این معنی که می‌توانید دقیقاً به آنچه می‌خواهید عکس بگیرید نگاه کنید.

نور از صحنه‌ای که می‌خواهید عکس بگیرید از طریق لنز به یک آینه بازتابی (#2) می‌رود که با زاویه 45 درجه در داخل محفظه دوربین قرار می‌گیرد و سپس نور را به صورت عمودی به یک عنصر نوری به نام “پنتاپریسم” (# 7). سپس پنتاپریسم نور عمودی را با هدایت مجدد نور از طریق دو آینه جداگانه، درست به منظره یاب (#8) به افقی تبدیل می کند.

هنگامی که عکس می گیرید، آینه بازتابی (#2) به سمت بالا می چرخد و مسیر عمودی را مسدود می کند و نور را مستقیماً از آن عبور می دهد. سپس شاتر (#3) باز می شود و نور به سنسور تصویر (#4) می رسد. شاتر (#3) تا زمانی که حسگر تصویر (#4) برای ضبط تصویر لازم باشد باز می ماند، سپس شاتر (#3) بسته می شود و آینه بازتابی (#2) به زاویه 45 درجه برمی گردد تا به تغییر جهت نور به منظره یاب ادامه دهید.

بدیهی است که این روند به همین جا ختم نمی شود. در مرحله بعد، بسیاری از پردازش های پیچیده تصویر روی دوربین اتفاق می افتد. پردازنده دوربین اطلاعات را از حسگر تصویر گرفته، آن را به فرمت مناسب تبدیل می کند و سپس روی کارت حافظه می نویسد. کل فرآیند زمان بسیار کمی را می گیرد و برخی از دوربین های DSLR حرفه ای می توانند این کار را 11+ بار در یک ثانیه انجام دهند!

نمونه هایی از DSLR های اخیر

صدها دوربین DSLR در طول سال‌ها تولید شده‌اند، اما مدل‌های شگفت‌انگیزی وجود دارند که برجسته هستند. یکی از موارد مورد علاقه ما در Photography Life Nikon D850 است:

 

D850 با حسگر 45.7 مگاپیکسلی BSI که محدوده دینامیکی و جزئیات فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند، تقریباً می‌تواند همه کارها را انجام دهد. حتی با وجود اینکه دوربین‌های D500 و D5/D6 در عملکرد فوکوس خودکار آن را فراگرفته است، D850 همچنان می‌تواند خود را حفظ کند و آن را به یکی از بهترین دوربین‌های DSLR ساخته شده تبدیل می‌کند.

در دنیای Canon، ما Canon 5D Mark IV  را داریم. اساساً آنالوگ D850 است:

 

Canon 5D Mark IV یک دوربین DSLR برجسته است و سیستم فوکوس خودکار پیشرفته آن می تواند برای عملکرد سریع استفاده شود. و اگرچه این یک DSLR است، اما فناوری فوکوس خودکار دو پیکسلی کانن نیز آن را کاملاً قادر به فیلمبرداری می کند، چیزی که نیکون نمی تواند ادعا کند. برخی از عکس های مورد علاقه من که دیده ام با این دوربین گرفته شده است.

در دنیای پنتاکس، K1 Mark II را داریم:

 

پنتاکس K1 و K1 II اولین دوربین های DSLR فول فریم بودند که توسط پنتاکس عرضه شدند. اگرچه عملکرد فوکوس خودکار آن‌ها به اندازه دوربین‌های DSLR کانن و نیکون نیست، اما برای منظره به‌خوبی تنظیم شده‌اند، از جمله یک کاوشگر داخلی برای عکاسی از راه شیری .

تفاوت بین دوربین های DSLR و دوربین های بدون آینه

بسیاری از دوربین های جدید این روزها دوربین های بدون آینه هستند، به این معنی که فاقد ذات DSLR هستند: آینه.

آینه و منشور در یک DSLR نوری را که از یک لنز می آید هدایت می کند و به شما امکان می دهد صحنه خود را از طریق منظره یاب نوری مشاهده کنید. از آنجایی که دوربین های بدون آینه مکانیزم آینه و منشور ندارند، از منظره یاب اپتیکال استفاده نمی کنند.

 

در عوض، دوربین‌های بدون آینه با استفاده از برخورد مستقیم نور به سنسور دیجیتال، پیش‌نمایشی از صحنه‌ای را که در حال عکاسی هستید، نمایش می‌دهند، و بنابراین به جای منظره یاب نوری مانند دوربین‌های DSLR، دوربین‌های بدون آینه دارای منظره یاب الکترونیکی (EVF) هستند.

با این حال، اکثر دوربین‌های DSLR به شما امکان استفاده از حالت «نمای زنده» را می‌دهند. در این حالت مکانیسم آینه به طور دائم بالا می رود و تصویر پیش نمایش روی نمایشگر نمای عقب نمایش داده می شود. بنابراین، یک DSLR می‌تواند بسیار شبیه یک دوربین بدون آینه در نمای زنده عمل کند، با این تفاوت که پیش‌نمایش از طریق منظره یاب الکترونیکی نیست.

اگرچه هم دوربین‌های DSLR و هم دوربین‌های بدون آینه تقریباً برای هر نوع عکاسی عالی هستند، در اینجا تفاوت‌های اصلی استفاده بین این دو وجود دارد:

 

آیا باید DSLR بخرید؟

اکثر سازندگان دوربین های DSLR را به تدریج کنار می گذارند. در حال حاضر، برخی از دوربین های DSLR جدید مانند Canon 1DX III و Nikon D6 در دسترس هستند. با این حال، کانن و نیکون به طور کامل بر روی توسعه دوربین‌های بدون آینه جدید تمرکز کرده‌اند و بعید است که دوباره DSLR بسازند.

 

پنتاکس تنها استثناست. آنها قصد ندارند به حالت بدون آینه روی بیاورند و دوربین DSLR جدید را به ثبت رسانده‌اند که جدیدترین دوربین آنها Pentax K3 III، یک دوربین DSLR پیشرفته APS-C است .

شرکت های دیگر مانند سونی، پاناسونیک و فوجی فقط دوربین های بدون آینه تولید می کنند. بنابراین، دوربین‌های DSLR امروز کجا هستند؟

با توجه به کیفیت بالای دوربین‌های DSLR رده بالا، دوربین‌هایی مانند Nikon D850 همچنان عمر طولانی‌تری خواهند داشت. برای اکثر مردم، چنین دوربینی حدود ده سال دوام می آورد، بنابراین دوربین های DSLR هنوز هم راه بسیار خوبی برای گرفتن عکس های شگفت انگیز هستند.

 

به همین دلیل، من هنوز هم دوربین های DSLR را به عکاسان جدید توصیه می کنم، به خصوص اگر قیمت نگران کننده باشد. فقط برای مثال، یک D500 کم استفاده را می توان با قیمتی حدود 1000 دلار داشت، و به سادگی هیچ دوربین بدون آینه ای وجود ندارد که حتی بتواند با این قیمت به فوکوس خودکار D500 نزدیک شود. اگر به دوربین‌های DSLR علاقه دارید، توصیه می‌کنم بهترین دوربین‌های DSLR را که می‌توانید در سال 2023 بخرید، بررسی کنید .

نتیجه

دوربین DSLR یک دوربین بازتابی دیجیتال تک لنز است که از یک آینه برای نشان دادن آنچه می خواهید از طریق منظره یاب نوری به شما نشان دهد. اگرچه دوربین‌های DSLR قدیمی‌تر از دوربین‌های بدون آینه هستند، اما هنوز هم ماشین‌های عکاسی شگفت‌انگیزی هستند و ارزش خرید دوربین بعدی شما را دارند.

آیا هنوز از DSLR استفاده می کنید؟ در نظرات اطلاع دهید…