این فصل 2 از آموزش چند قسمتی ما،  ترکیب بندی در عکاسی است ، که به شما یاد می‌دهد چگونه عکس‌هایی بگیرید که تا حد امکان مؤثر باشند. در این قسمت از راهنما، من ترکیب بندی را تعریف می کنم و توضیح می دهم که چرا ابزار قدرتمندی برای گرفتن عکس های بهتر است.

تعریف ترکیب

هر بار که عکسی می گیرید، در نهایت تصمیم می گیرید که چه مواردی را شامل یا حذف کنید. شما همچنین تصمیم می گیرید که چگونه اشیایی را که در کادر شما قرار دارند بچینید. بنابراین، ترکیب چیست؟ این به سادگی چینش عناصر در عکس شما است.

من می دانم که بسیاری از مردم تعاریف پیچیده تری از ترکیب دارند، اما به نظرم می رسد که آنها فقط همه چیز را گیج کننده تر می کنند. در پایان، همه چیزهایی که در مورد ترکیب بندی می شنوید به چیدمان عناصر در عکس شما خلاصه می شود – و اینکه چگونه این چیدمان باعث موفقیت یا شکست عکس می شود.

البته گرفتن یک  ترکیب خوب به دور از سادگی است. اما این دلیل بیشتری برای ساده نگه داشتن همه چیز در صورت امکان است. اگر حتی در هنگام نوشتن یک عکس در تلاش هستید که از کجا شروع کنید، به اصول اولیه فکر کنید. عکس شما چیزهایی در خود دارد. وظیفه شما این است که آنها را مرتب کنید.

قوی ترین راه دیدن

سؤال بعدی این است که چگونه عناصر موجود در عکس خود را به طور مؤثر مرتب کنید – و پاسخ این است که آنها را به گونه ای مرتب کنید که معنی را نشان دهد.

به عنوان مثال، عکس زیر را تصور کنید: سایه خطی است که به گلدان گل منتهی می شود. گلدان همان رنگ ساعت روی دیوار است. عقربه های ساعت به سمت سایه برمی گردند.

این به نظر یک عکس عمدی نیست؟ عکاس در این مورد فرضی تنها با دو ابزار – خطوط و رنگ – توانسته است اشیاء مختلف را به هم بچسباند و به آنها معنای بیشتری بدهد.

یکی از جملات مورد علاقه من در مورد عکاسی این است که ترکیب بندی خوب “قوی ترین راه برای دیدن” است. کی آن حرف را زد؟ کسی جز ادوارد وستون ، در میان بهترین عکاسان تمام دوران و استاد ترکیب بندی نیست.

هیجانی

عملی کردن “قوی ترین راه دیدن” آسان نیست، اما من معتقدم که همه چیز به احساسات مربوط می شود. به این شکل فکر کنید: ترکیب شما باید مکمل موضوع شما باشد. اگر در حال عکاسی از یک ابر طوفانی شدید و آخرالزمانی هستید، با خیال راحت یک ترکیب بندی شدید و آخرالزمانی ترتیب دهید! احساسات آنها را در همان صفحه دریافت کنید.

اگر مطمئن نیستید که چگونه یک ترکیب بندی شدید را ثبت کنید، نگران نباشید. اول از همه، این راهنما 90٪ در مورد پاسخ به این سوال دقیق است. اما دوم، همه اینها به طرز شگفت آوری شهودی است. در این مثال خاص با طوفان، یک ترکیب بندی شدید ممکن است ترکیبی باشد که در آن افق در امتداد لبه پایینی عکس قرار دارد و آسمان پر از خطوط تیز و دراماتیک است – چیزهایی مانند آن. ممکن است تا آنجا پیش بروید که کنتراست را در پس پردازش تقویت کنید تا اثر را حتی قوی تر کنید.

در نهایت، فکر می‌کنم هنگام عکس گرفتن، همین دو سؤال در ذهنم نقش بسته است: «سوژه‌های من چه احساساتی را از خود بروز می‌دهند؟ و چگونه می توانم ترکیب خود را طوری تنظیم کنم که همان احساسات را از بین ببرم؟»

ساختار

ترکیب شما همچنین مسیر چشم بیننده را از طریق عکس مشخص می کند. حتی اگر نمی‌توانید مسیر دقیقی را که چشم بیننده قرار است طی کند، بدانید، می‌توانید به هر طریقی به چیزها ضربه بزنید.

آیا می خواهید بیننده شما بیشتر به کوه ها در پس زمینه یک تصویر توجه کند؟ به دنبال خطوطی در پیش زمینه یا آسمان بگردید که به سمت آنها باشد. یا صبر کنید تا نور هنگام غروب خورشید با رنگ درخشان به قله های کوه بتابد. هر کاری می توانید انجام دهید تا کوه ها را به مقصدی برای توجه بیننده تبدیل کنید.

برای من همیشه جالب است که چگونه چشمان ما به طور ناخودآگاه در یک عکس جریان می یابد. به عنوان مثال، ما به طور شهودی مسیر خطوط را در یک تصویر دنبال می کنیم، به خصوص خطوط مستقیم. حتی بیشتر از آن، ما زمان قابل توجهی را صرف تماشای سوژه ها و پریدن از هر موضوع مهم در عکس به سوژه بعدی می کنیم. («موضوع مهم در عکس» چیزی شبیه به صورت یک فرد یا ناحیه ای با وضوح و کنتراست بالا خواهد بود.)

من فقط این ایده ها را از روی هوا ابداع نمی کنم. نگاهی به این مطالعه دقیق بیندازید که نحوه جریان چشم افراد را در میان آثار مختلف هنر کلاسیک ردیابی می‌کند و حتی نحوه جریان چشم‌های آن‌ها را پس از تنظیم مجدد یک یا دو عنصر مقایسه می‌کند. اگر برای کلیک کردن بر روی آن مطالعه وقت بگذارید، چیزی را خواهید دید که به خصوص برای من جالب است: حتی یک بازآرایی کوچک تقریباً همیشه اثرات آبشاری داشت. به عنوان مثال، برش دادن لبه تاریک و سمت چپ یک نقاشی رامبراند باعث شد مردم زمان بیشتری را صرف تماشای دیواری در پس‌زمینه در طرف مقابل نقاشی کنند.

این قدرت ترکیب است. با تغییر چینش برخی از عناصر اینجا و آنجا، کل ساختار عکس را تغییر می‌دهید – و بنابراین نحوه عبور چشم بیننده در تصویر را تغییر می‌دهید.

کنترل

عکاسان معمولا فراموش می کنند که کنترل فوق العاده ای بر اندازه و محل قرارگیری اشیاء مختلف در یک تصویر دارند، من در مورد حرکت در اطراف سوژه شما در فتوشاپ بعد از این واقعیت صحبت نمی کنم. من حتی در مورد جابجایی اشیا در استودیویی که در آن کنترل کامل بر عکس خود دارید صحبت نمی کنم.

درعوض، هر زمانی که در حال عکاسی هستید، به سادگی تغییر موقعیت دوربین و  فاصله کانونی  می‌تواند تأثیرات زیادی بر ترکیبی که می‌گیرید داشته باشد. آیا درختی می خواهید که بزرگتر از کوه باشد؟ انجام شده. فقط کمی راه بروید و نزدیک‌تر شوید، از یک لنز زاویه باز استفاده کنید.

آیا یک کوه باشکوه و یک درخت کوچکتر می خواهید؟ به همین راحتی. عقب بایستید و از تله فوتو استفاده کنید.

اغلب اوقات، من عکاسان را می بینم که سه پایه خود را در سطح چشم قرار می دهند و هرگز آن را حرکت نمی دهند. آنها 100% ترکیب خود را با شل کردن سر توپ روی سه پایه، نشان دادن دوربین به اطراف و سپس قفل کردن سر توپ در صورت رضایت انجام می دهند.

من نمی گویم این روش محکوم به ارائه عکس های بد به شما است، اما بخش عظیمی از ترکیب بندی را از دست می دهد  ! اگر سه پایه شما در همان نقطه باقی بماند، نمی توانید اندازه نسبی یا موقعیت نسبی سوژه هایی را که می گیرید تغییر دهید. این بسیاری از ابزارهای خلاقانه است.

بنابراین، همانطور که بقیه این راهنما را می‌خوانید، توصیه می‌کنم هر از گاهی چیزی را به خود یادآوری کنید: شما کنترل فوق‌العاده‌ای بر ترکیب عکس دارید… و بنابراین، احساسات یک عکس. استفاده کنید

مراحل بعدی

اکنون که متوجه شدید ترکیب بندی چیست و چرا اینقدر قدرتمند است، وقت آن است که به ابزارهای خاصی که در اختیار دارید نگاه کنید تا به ساخت عکس های بهتر کمک کنید. بنابراین، برای رفتن به  فصل 3: عناصر ترکیب، روی زیر کلیک کنید .